۰۹۸۹
با انبوهى گوشت و پوست و رگ و استخوان که جمعى متشکل از انسانها نیست ، چه سخن میتوان گفت ؟ آگاهى و هشیارى و تعقل جمعى در شما وجود ندارد ، زیرا بدنهایتان در کنار یکدیگر ولى ارواحتان پراکنده و هر یک دنبال خواسته هاى بى اساس خود را گرفته اید . من چه کسى را مخاطب قرار بدهم ؟
شما را ؟ شما کیستید ؟ بدانید که این تفرقه و پراکندگى خود دلیل آنست که من شما را با کلمه کیستید ؟ مخاطب نسازم ، بلکه شما را باید با چیستید ؟ طرف خطاب قرار بدهم آیا حواستان از کار افتاده است ؟ آیا نیروهاى مغزى و روانى شما راکد گشته است ؟ آیا خوب را از بد تشخیص نمیدهید ؟ آیا عزت و ذلت براى شما یکیست ؟
این همه سئوالها که از شما میکنم ، براى آنست که افکار و هدف ها و و آرمانهاى شما متحد نیست . اگر اتحادى در هدف داشتید ، همه در یک مسیر حرکت میکردید ، اگر واقعاً ارواح شما با یکدیگر متحد بودند ، پیروى از هواهاى پراکنده نمیکردید .
7 . کلامکم یوهى الصّم الصّلاب و فعلکم یطمع فیکم الأعداء ، تقولون فى المجالس کیت کیت ، فإذا جاء القتال قلتم حیدى حیاد ( سخن شما سنگهاى سخت را سست و کارتان دشمنان را درباره شما به طمع میاندازد . وقتى که در مجالس مى نشینید از همه جا سخن میرانید و و هنگامیکه جنگ به سراغتان میآید ، فریاد برمیآورید ، اى جنگ از ما دور شو ) [ 191 ]
