۰۹۹۰

سخنان نغز و فصیح از زبانتان چنان بیرون میآید که اگر کسى که خود جدى ترین و راستگوترین فرد هم بوده باشد و شما را نشناسد ، چنان مسحور سخنانتان میگردد که درباره خود به شک و تردید میفتد آخر نه چنانست که انسان جدى و راستگو نمى تواند باور کند که سخنى فصیح و نغز از زبان کسى صادر شود ، ولى محتوى نداشته باشد . فصاحت و بلاغت سخن از یکطرف ، قیافه جدى و حماسى از طرف دیگر ، آیا با اینحال میتوان تصور کرد که دل و خرد گوینده اطلاعى از محتواى آن سخنان نداشته باشد ؟ بله

راه هموار است و زیرش دام ها لفظها و نامها چون دامها است لفظ شیرین ریگ آب عمر ما است

قحطى معنى میان نام ها لفظ شیرین ریگ آب عمر ما است لفظ شیرین ریگ آب عمر ما است

مولوى من که میگویم سخنانتان را تصدیق نمیکنم ، اهانتى بر شما روا نمیدارم بلکه این شمائید که این بدبینى را در من ایجاد کرده اید . مى بینم اگر خود شما با یک آگاهى کامل در سخنانتان بنگرید و آنها را بررسى نمایید و واقعیاتى را [ 210 ] که بعنوان محتواى سخنانتان ابراز میکنید ، با خویشتن تطبیق نمایید ، گفتار خود را تکذیب خواهید کرد ، چگونه از من توقع دارید که تصدیقش کنم ؟

غاض الوفاء و فاض الغدر و انفرجت مسافة الخلف بین القول و العمل

مسافة الخلف بین القول و العمل مسافة الخلف بین القول و العمل

طغرائى ( وفا به عهد و پیمان فروکش کرده و از بین رفته و حیله گرى بجریان افتاده است . اختلاف میان گفتار و کردار مسافتى بس طولانى میان آندو بوجود آورده است ) .

دیگر به کمک و یارى شما طمعى ندارم . آیا از شما یارى بطلبم ؟ مگر رابطه شما با من ، رابطه راهرو با رهبر است ؟ مگر هدف شما با هدف من یکى است ؟ مگر ما کاروانیان یک منزلگهیم که از یک مسیر حرکت کنیم و در خارستانها و سنگلاخهاى آن دست یکدیگر را بگیریم ؟ من دیگر شما را بعنوان نیروئى مبارز در برابر دشمن به حساب نمیآورم .

25 . ما بالکم ؟ ما دوائکم ؟ ما طبّکم ؟ القوم رجال امثالکم ( چه شده بر شما ؟ چیست دواى دردهایتان ؟ چیست راه معالجه بیماریهایتان ؟ دشمن هم مردانى مانند شمایند )