۰۹۹۶

از قبیل :

« اِنَّما جَزاءُ الَّذینَ یُحارِبُونَ اْللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فِى اْلأَرْضِ فَساداً اَنْ یُقَتَّلوُا اَوْ یُصَلَّبُوا اَوْ تُقَطَّعَ اَیْدیهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ اَوْ یُنْفَواْ مِنَ اْلأَرْضِ ذلِکَ لَهُمْ خِزْىٌ فِى الدُّنْیا وَ لَهُمْ فِى اْلاخِرَةِ عَذابٌ عَظیمٌ »

1 . ( جز این نیست ، جزاى کسانى که با خدا و رسولش به پیکار برمیخیزند و در روى زمین براى فساد میکوشند ، اینست که کشته شوند یا به دار آویخته شوند ، یا دست ها و پاهایشان بطور خلاف قطع شود . [ قطع بطور خلاف پاى چپ با دست راست یا بالعکس را میگویند ] یا از زمین خود تبعید شوند ، این کیفرها براى آنان در این دنیا رسوایى است و براى آنان در آخرت عذاب بزرگى است ) .

از مضمون آیه فوق چنین برمیآید که تبعید از وطن تنها براى آن نیست که محارب و مفسد بیک نقطه بیگانه بروند و نتوانند دست به فعالیت بزنند ، بلکه تبعید را مانند قتل و به دار آویخته شدن و بریده شدن دست و پا بعنوان کیفر رسوا کننده بیان مى کند .

خلاصه وطن باصطلاح عرفى و اجتماعى با نظر به آیات فوق محبوبیت

--------------------------------------------------------------------------------

1 . المائدة آیه

33 .

[ 204 ] داشته و بطور طبیعى موجب تعلق خاطر آدمى بوده و محبت به وطن نه تنها ممنوع قلمداد نشده است ، بلکه چنانکه از آیات شریفه برمیآید محرومیت بى دلیل از زندگى در وطن میتواند موجب مقاومت و پیکار هم بوده باشد .