ترجمه نامه 48 (نامه به معاویه در ماه صفر سال 38 هجرى در صفین)
اندرز دادن دشمن
همانا ستمگرى و دروغ پردازى، انسان را در دین و دنیا رسوا مىکند، و عیب او را نزد عیب جویان آشکار مىسازد، و تو مىدانى آنچه که از دست رفت باز نمىگردد. گروهى باطل طلبیدند، و خواستند با تفسیر دروغین، حکم خدا را دگرگون سازند، و خدا آنان را دروغگو خواند. معاویه، از روزى بترس که صاحبان کارهاى پسندیده خوشحالند، و تأسف مىخوردند که چرا عملشان اندک است، آن روز کسانى که مهار خویش در دست شیطان دادند سخت پشیمانند. تو ما را به داورى قرآن خواندى، در حالى که خود اهل قرآن نیستى، و ما هم پاسخ مثبت به تو ندادیم، بلکه داورى قرآن را گردن نهادیم. با درود.