ترجمه نامه 51 (نامه به کارگزاران بیت المال)
اخلاق اجتماعى کارگزاران اقتصادى
از بنده خدا على امیر مؤمنان به کارگزاران جمع آورى مالیات. پس از یاد خدا و درود. همانا کسى که از روز قیامت نترسد، زاد و توشهاى از پیش نخواهد فرستاد. بدانید مسئولیّتى را که به عهده گرفتهاید اندک امّا پاداش آن فراوان است، اگر براى آنچه که خدا نهى کرد «مانند ستمکارى و دشمنى» کیفرى نبود. براى رسیدن به پاداش در ترک آن نیز عذرى وجود نداشت، در روابط خود با مردم انصاف داشته باشید، و در بر آوردن نیازهایشان شکیبا باشید. همانا شما خزانهداران مردم. و نمایندگان ملّت، و سفیران پیشوایان هستید، هرگز کسى را از نیازمندى او باز ندارید، و از خواستههاى مشروعش محروم نسازید، و براى گرفتن مالیات از مردم، لباسهاى تابستانى یا زمستانى، و مرکب سوارى، و برده کارى او را نفروشید، و براى گرفتن درهمى، کسى را با تازیانه نزنید، و به مال کسى «نمازگزار باشد، یا غیر مسلمانى که در پناه اسلام است» دست اندازى نکنید، جز اسب یا اسلحهاى که براى تجاوز به مسلمانها به کار گرفته مىشود. زیرا براى مسلمان جایز نیست آنها را در اختیار دشمنان اسلام بگذارد، تا نیرومندتر از سپاه اسلام گردند. از پند دادن به نفس خویش هیچ گونه کوتاهى نداشته، از خوشرفتارى با سپاهیان، و کمک به رعایا، و تقویت دین خدا، غفلت نکنید، و آنچه در راه خدا بر شما واجب است انجام دهید. همانا خداى سبحان از ما و شما خواسته است که در شکرگزارى کوشا بوده، و با تمام قدرت او را یارى کنیم، «و نیرویى جز از جانب خدا نیست».