ن۵۵
ترجمه نامه 55 (نامه به معاویه که در سال 37 هجرى پیش از نبرد صفین نوشته شد)
اندرز دادن به دشمن
پس از یاد خدا و درود همانا خداوند سبحان دنیا را براى آخرت قرار داده، و مردم را در دنیا به آزمایش گذاشت، تا روشن شود کدام یک نیکوکارتر است. ما را براى دنیا نیافریدهاند، و تنها براى دنیا به تلاش فرمان داده نشدیم، به دنیا آمدیم تا در آن آزمایش گردیم. و همانا خداوند مرا به تو، و تو را با من آزمود، و یکى از ما را بر دیگرى حجّت قرار داد. تو با تفسیر دروغین قرآن به دنیا روى آوردى، و چیزى از من درخواست مىکنى که دست و زبانم هرگز به آن نیالود (قتل عثمان). تو و مردم شام، آن دروغ را ساختید و به من تهمت زدید تا آگاهان شما مردم ناآگاه را، و ایستادگان شما زمینگیر شدگان را بر ضدّ من تحریک کنند. معاویه از خدا بترس، و با شیطانى که مهار تو را مىکشد، مبارزه کن، و به سوى آخرت که راه من و تو است باز گرد، و بترس از خدا که به زودى با بلایى کوبنده ریشهات را بر کند، و نسل تو را بر اندازد. همانا براى تو به خدا سوگند مىخورم، سوگندى که بر آن وفا دارم، اگر روزگار من و تو را در یک جا گرد آورد، همچنان بر سر راه تو خواهم ماند: «تا خدا میان ما داورى کند و او بهترین داوران است»
