ن۶۱

ترجمه نامه 61

(نامه به کمیل بن زیاد نخعى ، فرماندار «هیت»  و نکوهش او در ترک مقابله با لشکریان مهاجم شام که در سال 38 هجرى نوشته شد)

نکوهش از فرمانده شکست خورده

پس از یاد خدا و درود سستى انسان در انجام کارهایى که بر عهده اوست، و پافشارى در کارى که از مسؤولیّت او خارج است، نشانه ناتوانى آشکار، و اندیشه ویرانگر است. اقدام تو به تاراج مردم «قرقیسا»  در مقابل رها کردن پاسدارى از مرزهایى که تو را بر آن گمارده بودیم  و کسى در آنجا نیست تا آنجا را حفظ کند، و سپاه دشمن را از آن مرزها دور سازد، اندیشه‏اى باطل است. تو در آنجا پلى شده‏اى که دشمنان تو از آن بگذرند و بر دوستانت تهاجم آورند، نه قدرتى دارى که با تو نبرد کنند، و نه هیبتى دارى که از تو بترسند و بگریزند،  نه مرزى را مى‏توانى حفظ کنى، و نه شوکت دشمن را مى‏توانى در هم بشکنى، نه نیازهاى مردم دیارت را کفایت مى‏کنى، و نه امام خود را راضى نگه مى‏دارى.